Zastosowanie „Tytanitu” w szklarniowej uprawie pomidora

Several studies conducted at present concern the application of biostimulants in intensive plant growing. Titanium is an element exhibiting characteristics of a biostimulant. The aim of the conducted analyses was to evaluate the effect of the application of titanium on plant nutrition, their yielding as well as contents of macronutrients and biological value of fruits in tomato grown on rockwool. The following levels of titanium were analysed: the control (no titanium applied), Ti-I (corresponding to an annual dose of 80 g Ti·ha-1), Ti-II (240 g Ti·ha-1), Ti-III (480 g Ti·ha-1) and Ti-IV (960 g Ti·ha-1). The source of titanium was “Tytanit” fertilizer (Intermag Olkusz). In the conducted study a significant effect of titanium application was found at the Ti-IV level on the produced total and marketable yields, at the simultaneous increase in the yield of fruits with the greatest diameters (classes I, II and III) in comparison to the other tested combinations. A significant effect of Ti was found on an increase in contents in the index parts of plants in case of nitrogen, phosphorus, calcium and magnesium (the greatest contents of N, P, Ca and Mg recorded at Ti-IV) as well as potassium (the highest content at Ti-I). A general trend was observed (except for Ti-II) for an increase in nitrogen content in fruits under the influence of titanium application, at a simultaneous lack of effect on contents of phosphorus and potassium. In case of calcium and magnesium the recorded changes were multifaceted. No significant effect of titanium was observed on contents of dry matter and sugars in fruits, as well as their active acidity. At the same time a significant variation of vitamin C contents in fruits was recorded, depending on the level of titanium nutrition of plants.Szereg z prowadzonych obecnie badań dotyczy zastosowania biostymulatorów w intensywnej uprawie roślin. Jednym z pierwiastków mających cechy biostymulatora jest tytan. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu stosowania tytanu na odżywienie roślin, ich plonowanie oraz zawartość makroskładników i wartość biologiczną owoców pomidora uprawianego w wełnie mineralnej. Badano następujące poziomy dokorzeniowego stosowania tytanu wynoszące odpowiednio: kontrola (bez stosowania tytanu), Ti-I (co odpowiada dawce rocznej 80 g Ti·ha-1), Ti-II (240 g Ti·ha-1), Ti-III (480 g Ti·ha-1), Ti-IV (960 g Ti·ha-1). ħródáem tytanu był nawóz „Tytanit” (Intermag Olkusz). W przeprowadzonych badaniach wykazano istotny wpływ stosowania tytanu przy poziomie TiIV na uzyskiwany plon całkowity i handlowy, przy jednoczesnym zwiększeniu plonu owoców o największych średnicach (klas I, II i III) w porównaniu z pozostałymi badanymi kombinacjami. Wykazano istotny wpływ Ti na wzrost zawartości w częściach wskaźnikowych roślin: azotu, fosforu, wapnia i magnezu (największa zawartość N, P, Ca i Mg oznaczony przy Ti-IV) oraz potasu (największa zawartość przy Ti-I). Stwierdzono generalną tendencję (za wyjątkiem Ti-II) do zwiększenia w owocach zawartości azotu pod wpływem stosowania tytanu, przy jednoczesnym braku oddziaływania na zawartość fosforu i potasu. W przypadku wapnia i magnezu oznaczone zmiany były wielokierunkowe. Nie wykazano istotnego wpływu tytanu na zawartość: suchej masy i cukrów w owocach, a także ich kwasowość czynną. Stwierdzono jednocześnie istotne zróżnicowanie zawartości witaminy C w owocach w zależności od poziomu żywienia roślin tytanem